سیاوش محمودی

«📌. ۱۸ دی، زاد روز جاویدنامان وطن 🕊️🤍:»

▪️نامش #سیاوش_محمودی متولد ۱۳۸۳ و اهل تهران بود، سیاوش روز ۳۰ شهریور با دوستش در نازی آباد قرار گذاشته بود و به مادرش که او را صدا می زد گفت« مامان برو من میام» و دیگر نیامد، خیابان نازی آباد را بسته بودند و پر از دود و گاز اشک آور بود، حتی وقتی مادرش به دنبال او میگشت یک بسیجی او را باتوم زد و به طرفی پرت کرد و گفت « معرکه نگیر» !!
به مغازه ای پناه برده بود، به چشم خود دید ۵۰،۶۰ موتورسوار مسلح مزدور وارد خیابان شدند، این صحنه زمان جنگ و حمله عراقی ها به خرمشهر را برایش تداعی کرده بود، پنج ساعت منتظر ماند تا برادرش بیاید و به دنبال سیاوش بروند، وارد بیمارستانی شد و به او گفتند پسری از پشت سر تیر خورده که هویتش نامشخص است، او از ترس اینکه مبادا فرزندش را از بیمارستان ببرند تا صبح در بیمارستان می‌ماند، تا اینکه صبح پیکر سیاوش را به او نشان دادند «کشو سردخونه باز شد کاور رو باز کردم
سیاوش من با فرق غرق خون با چشمان نیمه باز زانو زدم دستمُ زیر سرت گذاشتم و فریاد می‌زدم دستمُ زیر سرت گذاشتم که بوست کنم دستم پر از خون شد.»
پیکر سیاوش را در بهشت زهرا، قطعه ۳۲۷، ردیف ۴۱ ، شماره ۶۲ به خاک سپرند تا #لیلی_مهدوی دادخواه خون پاک پسرش سیاوش نام دار ایران شد« تو رو خدا بیدار شید به خدا منم فکر می‌کردم به من نمی‌رسه به من رسید، پسر من  به نامردی کشته شد مثل حمیدرضا، مثل نیکا، مثل سارینا، مثل غزاله ... »