امین بذرگر

«📌.امروز زاد روز کسیه که تا آخرش پای رفاقتش وایستاد، قهرمان امین بذرگر دوست و رفیق پهلوان نوید افکاری 🕊️🤍:»

«سکوت خیانت است»
#امین_بذرگر متولد ۱۳۷۲/۱۱/۱۶ اهل شیراز بود، او در کنار حرفه کشتی در یک کارگاه نجاری مشغول به کار بود.
امین از خرداد ۹۴ در مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی فرنگی همراه با علی گرایی نمایندگان فارس در دسته ۶۶ کیلوگرم بودند و تا اردیبهشت ۱۴۰۰ و درخشش در جام تختی در سطح اول کشتی فرنگی ایران حضور داشتند، سال ۹۸ در رقابت های انتخابی نظامیان کشور برای حضور در مسابقات ارتش های جهان اول شد ولی در ترکیب اعزامی به ووهان چین قرار نگرفت !!!
تابستان ۹۸ در لیگ دسته اول برای باشگاه آریو برزن به روی تشک رفته بود و یک سال بعد از اعدام نوید افکاری باردیگر دوبنده تیم آریو برزن را پوشید، سردار هخامنشی ای از دیار خود امین که با اسکندر مقدونی می جنگید.
بعد از اعدام «نوید افکاری» افراد خانواده او دائم مورد اذیت و آزار قرار گرفتند و برادر و خواهرش در حبس هستند، هر کس از دوستان و نزدیکان نوید به نحوی مورد اذیت و آزار حکومت قرار گرفته اند، از جمله « امین بذرگر» که او هم به طرز مشکوکی کُشته شد.
امین پیش از بازداشت برادران افکاری بارها نفرت خود را از جمهوری عسلامی در محیط های ورزشی بیان کرده بود و به گفته مربیانش از عواقب بیان عقایدش هیچ ترسی نداشت.
یک هفته بعد از اعدام نوید افکاری، امیت در آخرین پست اینستاگرامی اش نوشت « سکوت خیانت است» و آخرین استوری اشت مشت گره کرده ای بود که از دل شراره های آتش بیرون می آمد.
در ساک ورزشی اش اسپری به همراه داشت تا در مسیر رفت و آمد خود اسم نوید افکاری را روی دیوارها بنویسد، و به دلیل شعارنویسی روی دیوارهای شیراز احضار و تهدید شده بود، و مجبورش کردند پست های اینستاگرام خود را درباره نوید حذف کند. به مربیان و هم باشگاهی هایش گفته بود بارها در هنگام فعالیت های عادی روزانه اش او را تعقیب می کنند.
آخرین حضور امین در رویدادهای رسمی اردیبهشت ۱۴۰۰ جام تختی در ورزشگاه ۱۲ هزارنفری آزادی بود، با وجود تمام اذیت و آزار نیروهای حکومتی با وجود فاصله از تمرکز حرفه روی سکوی سوم دسته ۶۷ کیلوگرم ایستاد و مدال برنز گرفت.

دیگر فرصت شرکت در تمرینات را پیدا نکرد تا اینکه یک روز پس از انتشار آن پست اینستاگرامی احضار شد و دیگر برنگشت و ناپدید شد!! بارها از او میخواستند تعهد بگیرند که حرفی نزد چون او تنها کشتی گیری بود که بعد از اعدام نوید از او حرف میزد و میگفت سکوت من خیانت به نوید است.
فکر می کردند ایران را ترک کرده و از جای مطمئنی با آنها تماس خواهد گرفت اما نزدیکانش می دانستند مأموران او را ربوده اند و به ساختمان پلاک ۱۰۰ شیراز که بازداشتگاهی قدیمی و همیشه در بسته بود که متعلق به اداره اطلاعات فارس است برده اند.
این ناپدید شدن آنقدر غافلگیرانه بود که نه فرصت تسویه حساب با محل کارش را پیدا کرد و نه وسایلش را از آنجا جمع کرد.
اطلاعات شیراز از تأیید بازداشت امین خودداری میکرد، اما ابراهیم اسحاقی می گوید که بازتاب جهانی اعدام نوید افکاری و سایر جنایت های جمهوری عسلامی امین را هم به روش قتل های زنجیره ای دهه۷۰ به صورت فیزیکی حذف کردند.
از او هیچ خبری نبود تا اینکه اداره اطلاعات شیراز اردیبهشت ۱۴۰۱ با خانواده امین تماس گرفتند و خبر دادند که استخوان های امین در کوه دراک شیراز پیدا شده و گوشی امین کنار استخوان ها بوده، با اصرار خانواده درخواست آزمایش دی ان ای را پذیرفتند و اعلام نتیجه ۵ ماه طول کشید، و اوایل پاییز ۱۴۰۱ اعلام کردند که نتایج آزمایش نشان می دهد استخوان ها متعلق به امین است ولی از ارائه نمونه ها به خانواده بذرگر خودداری کردند، چون گفته بودند وسایلش را بیاورند تا خودشان DNA ها را تطابق بدهند.

سعید افکاری می گوید «امین وارد ساختمان پلاک ۱۰۰ شد و دیگر خارج نشد، امین ع محل کشف را به طور دقیق نگفتند، چگونه ممکن است ۹ ماه تمام هیچکس چشمم به استخوان ها نخورده باشد و فقط آن دو نفر توانستند ببینند؟؟ نمی توان قبول کرد استخوان ها متعلق به امین است، چه بلایی بر سرش آوردند که سریعا تبدیل به استخوان شد؟؟ اطلاعات شیراز می گوید امین را نکشته اند، پس چرا پرونده را بستند و دنبال قاتلش نگشتند؟

سعید افکاری می گوید بدون تحویل به خانواده حاضر نشدند آزادش کنند و هرچه اصرار کرد نیازی به حضور خانواده نیست، قطعا امین بدون حضور خانواده رها نمی کردند و دستگیرش کردند و آزاد هم نشده هر بلایی سرش آمده آنجا بود.
گوشی تلفنش را در حالی که تمام محتویاتش را پاک کرده بودند و ساک ورزشی اش امین را به خانواده اش تحویل دادند و فرضیه ربودنش هنگام رفت و آمد به باشگاه را تقویت می کند.
هیچ یک از مربیان و هم تیمی های امین احتمال صعود پنهانی و تنهایی امین را به کوه دراک بی خبر از دوستان و آنهم با ساک ورزشی حاوی دوبنده کشتی را تایید نکرده و آن را محال و غیر معقول می دانند!!
چون تاریخ کشته شدنش مشخص نیست از این رو ۲۴ مهر ۱۴۰۱ روز خاکسپاری بقایای پیکرش را روی سنگ مزارش نوشتند.
بقایای پیکرش را در جو شدید امنیتی در دار الرحمه شیراز قطعه ۶، ردیف ۷۴، شماره ۴، طبقه ۴ دفن کردند.
بعد از آن خانواده اش به شدت تحت فشار و تهدید به سکوت قرار گرفتند و از برگزاری مراسم در هفته اول سالگرد منع شدند.
🕊️ او یکی از ورزشکاران کشته شده ایران است که هیچ نهاد بین المللی ای در قبال آن واکنش نشان نداد ‌و شرم ابدی بر این خون فروشان ...
#نوید_افکاری